حال صنایع لوازمخانگی خوب است
۰۹ تیر ۱۳۹۵
حمله به دولت روحانی پیچیدهتر و متنوعتر شده است. از رو کردن فیشهای حقوقی گرفته تا پرداختن عجیب و بیسابقه به تعطیلی کارخانههای داخلی. هرچند خود دولتیها مرگ یک کارخانه را بخشی عادی از روند حیات یک مجموعه بدانند، مخالفان آن را دستمایهای برای انتقاد به دولت میکنند.
«ارج» و «پارس الکتریک» نمونه مجموعههایی بودند که همین هفتههای گذشته به نوعی پاشنه آشیلی برای دولت شدند. این موضوع تا جایی پیش رفت که برخی خبری شدن رکود این دو کارخانه را طراحیشده و برای فشار به دولت خواندند. رسانههای نزدیک به اصولگرایان بیتوجه به اینکه پیش از این، از سال 1384 به اینسو چه بر صنایع کشور رفته است، دولت روحانی را متهم کردند.
جالب است که نقش هدفمندی یارانهها، تحریمهایی که در دولت پیش دامن اقتصاد کشور را گرفت و تورم بیسابقهای که همان دوران تجربه شد اصلا دیده نشد. با هدفمند شدن یارانهها هرچند قیمت انرژی برای صنایع گران شد اما هرگز کمک هدفمندی که قرار بود به بنگاههای تولیدی شود، رخ نداد.
همان دوران بود که رکود بر این صنایع سایه انداخت و بخش بزرگی از ظرفیتهای تولیدی بنگاهها غیرفعال شد. از سوی دیگر تورم و افزایش مداوم سطح عمومی قیمتها بنگاههای تولیدی توان خرید تکنولوژی، مواد اولیه، ماشینآلات و بازپرداخت وامها، پرداخت مالیاتها و نوسازی بدنه و زیرساخت واحدهای خود را از دست دادند. آنها کمکم رقابتپذیری خود را از دست دادند و در چنین شرایطی تحریمها هم ضربه نهایی را بر پیکر آنها زد. همه اینها در دولت محمود احمدینژاد رخ داد؛ موضوعی که هم آن روز و هم حالا از چشم رسانههای اصولگرا دور مانده است.
به هر روی درست در همین حال و اوضاع بانک جهانی در تازهترین گزارش خود با عنوان «دورنمای اقتصاد جهانی» پیشبینی کرده که رشد اقتصادی ایران در شش ماه آینده به 4/4 درصد خواهد رسید؛ معاون اول رییسجمهوری هم گفته که از سه واحد بزرگ صنعتی در یکی از بزرگترین شهرکهای صنعتی کشور بازدید کردم که تولید خوب، بهرهوری بالا و بازار پرطرفدارشان نشان میدهد اوضاع آنگونه که برخیها میخواهند سیاهنمایی کنند، نیست.
اسحاق جهانگیری که خود در دو دوره دولت اصلاحات وزیر صنایع و فلزات و صنایع و معادن بوده است، حالا به سر زدن به واحدهای تولیدی علاقه نشان میدهد و با تولیدکنندهها، صنعتگران و فعالان تولیدی نشستهای بهنسبت منظمی برگزار میکند.
وضع واحدهای تولیدی لوازم خانگی خوب است
او گفته که نباید وضعیت صنایع کشور را با نگاه به وضع برخی واحدهای مشکلدار سنجید، بلکه باید با نگاه کلی به وضع تولید همه واحدهای صنعتی درباره رونق و نشاط در این بخش اظهارنظر کرد.
اسحاق جهانگیری روز سهشنبه پس از بازدید از چند واحد صنعتی گفت: وی با بیان اینکه دو واحد از کارخانجاتی که از آنها بازدید کرده در بخش لوازم خانگی فعال هستند اظهار داشت: در روزهای اخیر با توجه به مسائلی که برای یک نام تجاری در حوزه لوازم خانگی پیش آمد برخی تلاش کردند اینگونه نشان دهند که واحدهای صنعتی کشور با مشکل روبهرو است اما در این بازدید مشخص شد که واحدهای تولیدکننده لوازم خانگی با وجود واردات و قاچاق وضعیت خوبی دارند.
معاون اول رییسجمهور با تاکید براینکه مهمترین نکته در اداره واحدها مساله مدیریت است تصریح کرد: مدیر آگاه به مسائل بینالمللی، بازار و زمان که دارای تجزیه و تحلیل است میتواند در این شرایط واحد خود را خوب و بانشاط اداره کند. جهانگیری ادامه داد: البته برخی مشکلات هم وجود دارد که نیازمند حمایت دولت از این واحدهاست تا ظرفیت تولید داخلی حفظ شود. خوشبختانه هر کدام از این سه واحدی که مورد بازدید قرار گرفت 400 تا 700 نفر نیروی فعال دارند و تولید خود را با قوت ادامه میدهند.
وی با اشاره به اینکه بیش از هزار واحد صنعتی در منطقه پاکدشت واقع شده است هدف اصلی خود از این سفر را قرار گرفتن در جریان وضعیت واحدهای صنعتی دانست. معاون اول رییسجمهور در پاسخ به سوال دیگری در مورد کمبود نقدینگی و نبود سرمایه در گردش گفت: در سال 1393، 340 هزار میلیارد تومان و در سال 1394، 417 هزار میلیارد تومان از راه سیستم بانکی سرمایه در گردش به مدیریت واحدهای مختلف اختصاص یافته که 30 درصد آن در بخش صنعت بوده است.
جهانگیری با تاکید براینکه این سیاست ادامه خواهد یافت و بانکها باید سرمایه در گردش واحدهای تولیدی را تامین کنند، گفت: تلاش میکنیم تا همه واحدهای بالای 60 تا 80 درصد تکمیل شوند و در برنامهریزیهای مربوط به اقتصاد مقاومتی حمایتهای ویژهای از واحدهایی که نیاز به سرمایه در گردش دارند یا نیازمند حمایت هستند و حتی واحدهایی که تولید خوبی دارند انجام شده است.
پیش از این معاون هماهنگی و نظارت جهانگیری به «اعتماد» گفته بود: اینکه در بخش صنعت و حتی بخش تجارت هر روز تعدادی شرکت متولد شوند و تعدادی هم دوره عمرشان گذشته باشد و از رده خارج شوند، موضوعی کاملا طبیعی است. همه جوامع صنعتی چنین رخدادهایی را تجربه میکنند.
این موضوع هم مانند زنده بودن و مرگ خود انسانها است. اگر بپذیریم که یک واحد صنعتی مانند موجودی زنده است و شریان آنکه شامل مواد اولیه، پول، نیروی انسانی، تکنولوژی و... است با توجه به فضای رقابتی در سطح بینالمللی تغییر میکند و روزانه و حتی ساعتی شرایط عوض میشود، ممکن است دیگر نتواند رقابت کند. زمانی که یک شرکت نتواند رقابت کند، اینگونه نیست که سختافزارها و زیرساختهای آن از بین برود.
در حقیقت میتوان گفت که هر شرکتی یا به خاطر نوع مدیریت، یا بهدلیل شرایط تکنولوژی، رقبا و... نمیتواند ادامه حیات دهد؛ پس ورشکست میشود، در عوض همان تجهیزات و زیرساختها را خریداری میکند و به یک واحد تولیدی دیگری تبدیل میکند. برای نمونه اگر کارخانه ارج تعطیل شود، داراییها که از بین نمیرود، مدیر و سرمایهگذاری دیگر اینها را خریداری میکند و واحد تولیدی تازهای متولد میشود. به گفته رضا ویسه این واحد تولیدی از سوی فرد دیگری احیا میشود و دوباره نیروی جدیدی آنجا میآید. در همین جاده کرج دهها مورد وجود دارد که بارها ورشکست شدهاند و فرد جدیدی آمده تا کار جدید، حیات جدید و... ایجاد شود.
این موضوعی است که در یک جامعه صنعتی کاملا طبیعی است و نباید این را بزرگ کرد. واقعیت این است که من هیچ اعتقادی ندارم که این موضوع، فشاری طراحی شده برای فشار به دولت باشد. به زودی فردی این واحد را میخرد و احیا میکند. دهها واحد پس از انقلاب تعطیل و بار دیگر از سوی افرادی دیگر احیا شدهاند.